کــاروانــی از امــیــرالـمــومـنـیـن آل‌هـاشـم حـلــقـه وزیـنـب نـگــیـن
کــاروانـی غـــرقاحـســاس آمــده بــاعـــلـــمــداریِ عــبـــاس آمـــده
کــاروانــی خـســتـه امــا ازســتــم کـامـده بـیــرون دل شـب از حــرم
کـاروانـی بـر غـم ومحـنـت قـرین مرگ، ایشان را نـشـسـته در کمین
کـاروانـی مــانــده درچـنــگ بــلا لاجــرم مـــنــزل زده در کـــربــلا
کـاروان رشک ثـریـا گـشـتـه است خـیـمه‌های عـشق برپا گـشته است
این ربـاب است و عـلـی‌اصـغـرش اکـبر است این با رقـیه خـواهـرش
وان خروش واشک آل فاطمهاست زینب کـبری دلش در واهـمه است
بـیـن خـیـمـه راه مـی‌پـویـد حـسـین زیـر لب این گونه می‌گـوید حـسین
اینزمین معـراج ما تا کـبـریـاست این زمـین پـیـمـانۀ قـالـوا بـلی‌سـت
اینزمین ازعرشاعلی برتراست این زمـیـنِ لالـه‌هـای بـی‌سـر است
ایـن زمـین دریـای احـمـر می‌شـود مهـدخـواب سرخ اصـغـرمیشـود
اکـبـر ایـن جـا اربـاً اربـا مـی‌شـود فـاطـمـه درخـون هـویـدا مـی‌شـود
قاسم این جا غرق زخم از تیغ کین پیش چـشـمش می‌کـشد پا بـرزمین
ایـنزمـیـن غــرق مَـلالَـم مـی‌کـنـد در غــم عــبــاس دالـــم مــی‌کــنــد
این زمین درخاک وخونم می‌کشد تــا الــیــه راجــعــونـممــیکــشــد
رنـگمـیگــیـرد زخـون آئـیـنـه‌ام مـی‌نـشـیـنـد شـمـر روی سـیــنــه‌ام
برسـر نـی روح مـکـتب مـی‌شـوم ســورۀوالــفــجـرزیـنـبمـیشـوم